6.1.10

ΚΥΡΙΕΥΜΕΝΟΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ


Τα δόντια μαύρισαν από τη γεύση.

Τα νύχια λύγισαν κάτω απ’ το δέρμα.

…. Μυστήριο άγγιγμα.

Στους ώμους ζέστη από κρεμάμενα μυριόφυτα,

αναδεικνύουνε σε σπείρες τα ερπετά του πλούτου και της γνώσης.

Καταραμένη συνομάζωξη!

Παράσιτα της σκέψης ξεφυτρώνουν απ’ τ’ αυτιά.

Στα μάτια τρέχουν ώριμες, αιμόφυρτες συνομωσίες της ηδονής.

Πάψτε!

Κάτι λωρίδες από ίνες νωχελικά μπερδεύονται στα βήματα.

Παραπατώ.

Βήχας και οδύνη με στηρίζουνε για λίγο.

Κατρακυλώ πίσω απ’ το θρόνο μου.

Στα χέρια στυλωμένα τα ηνία παραμένουν,

από ένα άρμα που προσάραξε σιμά.

Στα μάτια καρφωμένη της προδοσίας η λάμψη επιζεί.

Το όραμα σκοτείνιασε.

Αγαπημένη!

Ήρθες δειλά.

Πισώπλατα σταλάζεις τα χρόνια της πιστής μου αφοσίωσης.

Η πλάνη μου θα σου ταιριάζει ρόλους αιώνιας ντροπής και καταφρόνιας.

Κατάρα σου ταιριάζει!

Στην ίδια γεύση θα μαυρίσεις κάθε δόντι.

Αγαπημένη!

Κι όταν γλυκά πολλαπλασιαστούν… και το θανατερό λυγίσει νύχια…

Έχε το νου σου, Κόρη!

Το αίμα σου θα γαντζωθεί στο στήθος σου,

για να τραφεί!

Οι ψίθυροι του ανέμου θα σπείρουν τη διχόνοια

στα μικρόβια της μήτρας σου.

Κι όταν η ίδια λάμψη σκοτεινιάσει το όραμά σου…

Τότε…

Θα αποκαλυφθώ!

Είμαι εδώ!

…………

Μητέρα!

Υ.Γ.Εμπνευσμένο από τον Άμλετ

Πίνακας: “The queen in Amlet” by Abbey Edwin Austin

13 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Aπλά συγχαρητήρια για τη γραφή σου.

Και καλή χρονιά να εχεις εύχομαι

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

"μυστήριο άγγιγμα"
ας πάψουν οι αφές-!-
κουράστηκα να με τρομάζουν..
κι η ηδονή
ας συνομωτεί...
δε με λυγίζει πια
πγίγομαι στο αίμα μου
στο αίμα σου, μάνα!..

Αγαπημένη μου φίλη-!-
Είσαι άπιαστη!!!
Σε φιλώ! Πολύ, πολύ!

Stratos είπε...

Καλή Χρονιά, Ατη μου.
Χάθηκες, εδώ κι καιρό..

Υπέροχο το κείμενο σου! :)

Άτη Σολέρτη είπε...

Μαρία, ευχαριστώ από καρδιάς!!! Εκτιμώ τα περάσματα...

Ευαγγελία, του αίματος το άγγιγμα, το στοίχειωμα της φύσης μας!
Δεν έχω λόγια για τον έπαινο... και το ευχαριστώ είναι λίγο! Όταν δεν έχω τι να πω, τι νιώθω... όλα τα ξέρεις...!
Σε φιλώ, αγαπητή μου φίλη!

Στράτο, καλή χρονιά! Εύχομαι τα καλύτερα! Ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια!
Το κακό είναι πως Βρέθηκα εδώ και καιρό...! χαχα! Να είσαι καλά! Φιλιά!

Αφροδίτη Κ. είπε...

Στα μάτια μου μπροστά θορυβώντας σταλάζεις πίστη και φόβους
Όπως και πόνους
Σαν αυτό του αυχένα όταν σκύβω το κεφάλι
Τι κι αν οι αυταπάτες μου αλλιώς σε έντυσαν
Τι κι αν οι ανάγκες μου αλλιώς σου μίλησαν
Ήξερα …

Αγαπημένη Ατη
Ζω την κάθε αποκάλυψη του λόγου σου δυνατά ... με συνεπαίρνεις!
Πολλά φιλιά με την καλημέρα μου.

Άτη Σολέρτη είπε...

ace_v, κάθε φορά με αφήνεις άφωνη με τα επαινετικά σου λόγια! Εγώ ευχαριστώ για τις επισκέψεις σου και τους υπέροχους στίχους!
Καλησπέρα! Φιλιά!

Νimertis είπε...

δεν ξέρω τι συμβαίνει αλλά κάθε μου συνάντηση με τη γραφή σου μοιάζει με ένα εσωτερικό προσκύνημα στο Αίμα και στην Αλήθεια... δεν τολμώ να σε διαβάσω απλά, να περάσω τις γραμμές με τα μάτια μου αν δεν είναι έτοιμη η ψυχή μου... καλημέρα και τα σέβη μου...

Άτη Σολέρτη είπε...

nimerti, εδώ και πάλι εγώ δεν έχω λόγια... Με συγκινείς αφάνταστα με όσα λες. Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την σημαντική σου παρουσία εδώ! Το εκτιμώ! Καληνύχτα!

Χάρις είπε...

Με τα χέρια
έτσι σπρώχνω
αυτό το άδειο σώμα
ανήκει μου
-λέγω-
η δίνη
και ανήκει μου
έτσι να περπατώ
στους λασπερούς διαδρόμους
της αγάπης σου
και της μνήμης
και της αποδοχής σου
που δεν βρήκα
κι ας είπαν
πως διαμάντια
στη λάσπη κοιμούνται
εγώ μόνο νερό
και χώμα
γεύτηκα
κι από αυτά
-έτσι είπα-
το νέο μου είδωλο
έπλασα
και το είπα Θεό...

Φιλί

Άτη Σολέρτη είπε...

Ακαταμάχητη η ιέρεια της πλάνης!
Ευχαριστώ για την επίσκεψη φίλη μου! Όμορφη η γραφή σου!
Καληνύχτα!

Vaso Mprataki είπε...

Αγαπημένη μου Άτη
εξακολουθείς να με μαγεύεις !!!
Η ποίηση σου στιγμές -στιγμές μου μοιάζει σαν ένα βαθυκόκκινο κρασί διαφορετικό από όλα τα άλλα που αφού αγγίξει τους γευστικούς κάλυκες με ένα πρωτόγνωρο τρόπο μέσα στο αίμα μου κυλά προσδίδοντας του μια γλυκιά μέθη...
καλή χρονιά με τέτοιες εμπνεύσεις που στον μεσαίωνα πάντα θα με ταξιδεύουν ...και είναι θαρρείς σαν ένα σιωπηλό ταξίδι της φωτιάς που το αίμα ξυπνά μέσα από τα πνιχτά σκοτάδια που η νύχτα στην μήτρα της γεννά...
καλή σου νύχτα
πολλά φιλιά

Άτη Σολέρτη είπε...

Φίλη μου Βάσω, εξακολουθείς να με αφήνεις άφωνη με τα επαινετικά λόγια σου! Η συγκίνηση που νιώθω κάθε φορά με αυτά που μου λες, δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός πως σε αγγίζει η γραφή μου όπως λες, αλλά και στο γεγονός πως ταξιδεύουμε στα ίδια μέρη παρέα κάθε φορά. Εγώ εδώ λέω το ποίημά μου κι εσύ γίνεσαι η ματιά μου και βλέπεις πάντα πίσω απ' τους ήχους και τις λέξεις. Ευχαριστώ από καρδιάς που είσαι συνταξιδιώτης μου και φίλη!
Καλή χρονιά σου εύχομαι κι εγώ με εμπνεύσεις μελωδίας. Από εκείνες που βλέπει κανείς σε ένα έργο τέχνης καθώς ξεδιπλώνονται τα νοήματα με σκιές και λέξεις από ό,τι κρύβει η πολύχρωμη ψυχή σου!
Καληνυχτίζω! Φιλάκια!

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Θέλω
πιο πολύ τη δίνη σου
να μου δείχνει πορείες..
το χρώμα το εβένινο
ν' αλλάζει χρώμα
στις ματιές μας...
Μη λείπεις τόσο-!-
μου στερείς...

Σε φιλώ!