3.1.11

ΑΝΑΒΑΣΗ


Έχεις ποτέ σου δει δύο ποντίκια ν' ανεβαίνουν με βιασύνη
τη ξύλινη και σαπισμένη σκάλα που στη σοφίτα οδηγεί;
Εκεί που κατοικεί ο Θεός!
Γιατί γελάς;
Ναι, σε σοφίτα κατοικεί ο Θεός!
Και δυο ποντίκια έχει για παιδιά του.
Στην κατοικία του δε θέλει υπηρέτες.
Γιατί γελάς;
Που μοιάζουν τόσο μεταξύ τους;
Όλα τα πλάσματά του μοιάζουν.
Όπως εσύ κι εγώ.
Ακόμα εσύ κι εγώ.
Μοιάζουμε...
Ναι. Μη γελάς.
Άκου!
Άκου το χτύπο της καρδιάς τους καθώς ανεβαίνουν...
Γίνεται όλο και πιο έντονος.
Πιο δυνατός...
Αγχωτικός...
Μ' εξουσιάζει.
Δε σ' ακούω!
Τι λες;
Γιατί γελάς;
Ά, ναι!
Που τα ποντίκια κατεβαίνουν;
Ναι... Το ξέρω.
Βλέπω.
Μα ναι! Βλέπω.
Δεν ανεβαίνουν!
Απλά...
Φταίει η συνήθεια του να κοιμάσαι ανάποδα
και... η υγρασία της σοφίτας.

Πίνακας: «The Second World» by Jerry McElroy