1.4.16

Μια ποιήτρια καταθέτει - Συνέντευξη με την ποιήτρια Άτη Σολέρτη



Του Αντρέα Πολυκάρπου

    Πως αντιμετωπίζετε την ποίηση: ως μια ταυτότητα ή ως μια ετερότητα μέσα στη σύγχρονη ζωή;
Η ποίηση στη ζωή γενικότερα συνυφασμένη με ένα είδος ρεαλιστικής φαντασίας επιβάλλει την ερμηνεία της στον περίεργο αναγνώστη, προφητεύει συντελεσμένα μελλούμενα και ταξιδεύει ανήσυχα πνεύματα. Δεν νομίζω πως αντιμετωπίζεται ως ταυτότητα ή ετερότητα η αίσθηση αυτή που την ορίζει.

    Ο ποιητής είναι μια περσόνα γύρω από τις λέξεις ή λειτουργεί με έναν ενστικτώδη ορμεμφυτισμό; 
Ο ποιητής οφείλει με ειλικρίνεια να μιλήσει για όσα συναντά το βλέμμα του και πυροδοτεί το συναίσθημά του. Πιστεύω πως λειτουργεί περισσότερο ενστικτωδώς. Ακόμα και στην περίπτωση που θα «χτιστεί» γύρω από λέξεις, αφήνοντάς τες να τον καθοδηγήσουν, και πάλι από ένστικτο θα επιλέξει ποιες θα είναι αυτές.

    Μπορεί η τέχνη να κλείσει τις πληγές των ανθρώπων μέσα σε μια ενδότερη υπαρξιακή διαλεκτική;
Η τέχνη μπορεί να προσφέρει πολλά στον άνθρωπο. Οι πληγές γενικά, όποιες κι αν είναι αυτές, δεν νομίζω πως κλείνουν εντελώς. Μάλλον μουδιάζει ο πόνος κατά κάποιο τρόπο και η τέχνη σίγουρα μπορεί να αποτελέσει ένα μέσο προς αυτή την κατεύθυνση. Το μόνο που χρειάζεται είναι καθαρό βλέμμα, ειλικρίνεια και να αφήσουμε το φόβο κατά μέρος. Αλλιώς ο εσωτερικός διάλογος δεν θα έχει νόημα.

    Πιστεύετε ότι ακολουθείτε το δρόμο άλλων ποιητών ή ακολουθείτε μια μοναχική πορεία μέσα στη γραφή σας;
Θεωρώ πως οι επιρροές αναγνωσμάτων κυρίως, πάντα αφήνουν ίχνη μέσα μας και είναι φυσικό ενίοτε να αποτυπώνονται μεταμφιεσμένα στα γραπτά μας. Δεν νομίζω πως μπορώ να απαντήσω αντικειμενικά. Η έννοια αυτής της «μοναχικής πορείας» εξάλλου είναι κάπως σχετική, εφόσον όλοι μιλάμε στην ουσία για τα ίδια πράγματα χρησιμοποιώντας απλά διαφορετικούς συνδυασμούς λέξεων, φιλτραρισμένων βέβαια στο συναίσθημα που προκαλούν προκειμένου να εκφραστεί το νόημα που φέρουν.

    Ποιές εικόνες κρατάτε μέσα σας από τη ζωή σας; Ποιές εικόνες με άλλα λόγια εφορμούν στη γραφή σας;
Εκείνες που είναι ικανές να ξυπνήσουν το πνεύμα και το συναίσθημα και να το ωθήσουν σε μια κατεύθυνση να ξορκίσουν το κακό.

    Ποια ερωτήματα καλείται να απαντήσει ο ποιητής διαχρονικά αλλά και στο παρόν που ζούμε;
Ο ποιητής καλείται να ερμηνεύσει τα φαινόμενα, να καταγράψει τις εικόνες της εποχής που τον διαμορφώνει, να εκφράσει την αλήθεια της θέας του. Νομίζω πως δεν είναι πλήρως αποσαφηνισμένο αν απαντά ή αν ερωτά εν τέλει. Αυτό που έχει σημασία είναι πως οι απαντήσεις παίρνονται μέσα από τις ερμηνείες των γραπτών του. Όλα εξαρτώνται επομένως από τη ματιά και τη σκέψη του εκάστοτε αναγνώστη.

    Ποιο το νόημα της λέξης στην ποίηση; Μια απλή μορφή έκφρασης ή ένα ψυχικό αποτύπωμα;
Κάθε λέξη αποτελεί ένα είδος κώδικα που ξεκλειδώνει μια σημασία και αναλόγως της θέσης της και του συνδυασμού της αποκτά βαρύτητα νοηματική, φέρει μέσα της ζωή. Στην ποίηση, κάθε απλή μορφή έκφρασης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το ψυχικό αποτύπωμα που αφήνει, εφόσον αποτελεί αποτύπωμα σκέψης χρωματισμένης σ’ ένα συναίσθημα, κοινωνεί το μήνυμά της, και μέσω της ερμηνευτικής της δύναμης ξεχωρίζει για τη μεταμορφωτική επιρροή που μπορεί να ασκήσει.

    Είναι η ποίηση το καταφύγιο του ανθρώπου;
Σίγουρα μπορεί να αποτελέσει και η ποίηση καταφύγιο για τον άνθρωπο, εφόσον είναι ικανή να του ψιθυρίσει διαχρονικές αλήθειες της ύπαρξης, οδηγώντας τον σε ένα αντικαθρέφτισμα του ίδιου του του εαυτού και να τον κάνει να ανακαλύψει επιπλέον πτυχές του.

    Μπορεί ο κόσμος να ζήσει ποιητικά;
Ο κόσμος ζει ποιητικά. Τα πάντα είναι ποίηση γύρω μας. Η ίδια η ζωή είναι ποίηση και ό,τι απορρέει από αυτήν. Ο κύκλος της ζωής, οι συνήθειες των ανθρώπων, οι εικόνες του κόσμου στο πέρασμα του χρόνου. Όλα υποτάσσονται στον επιβλητικό ρυθμό που φέρει ο κωμικοτραγικός βηματισμός του βίου μας.


Ευχαριστώ πολύ τον Αντρέα Πολυκάρπου για τη συνέντευξη!