24.10.09

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ


Στο σπίτι μας,

ποτέ δεν έχουμε επισκέψεις.

Δε έχουμε κανένα συγγενή.

Ούτε και φίλο.

Γι' αυτό κι η πόρτα μας είναι πάντοτε ανοιχτή.


Στο σπίτι μας,

ο ταχυδρόμος έχει χρόνια να φανεί.

Ίσως γιατί αλλάξαμε διεύθυνση.

Ίσως γιατί άλλαξε ο ταχυδρόμος.

Μόνο τα πουλιά, μας φέρνουν γράμματα...

από ένα γείτονα παλιό...

που ακόμα μας θυμάται!


Στο σπίτι μας,

τα φώτα μένουν πάντοτε ανοιχτά,

σαν τα παράθυρά μας.

Κι εκείνο μένει πάντα στολισμένο!

Όμως ποτέ δεν κάνουμε γιορτές.

Ποτέ δεν κλαίμε. Όλο γελάμε.

Και τα παιδιά μας νιώθουν ελεύθερα... αλήθεια!


Το σπίτι μας,

χορτάρι το κυκλώνει...

και κάγκελα κατάμαυρα...

Όχι σαν τις ψυχές μας!

Είναι οι φορεσιές μας.

Τα βράδια πάντα τραγουδάμε.

Οι φωνές μας υψώνονται στον ουρανό....

σαν τους καπνούς του λιβανιού,

υπό το φως των καντηλιών... που τρεμοσβήνουν.

Αλλά ποτέ δεν έχουμε επισκέπτες!


"Welcome home" by Xainde : http://xainde.deviantart.com/

Υ.Γ. Λενάκι, ευχαριστώ για την ατμόσφαιρα!

32 σχόλια:

Stratos είπε...

Υπέροχο ποίημα, Ατη μου!
Ανατριχιαστικό κι ωραίο.

Καλό βράδυ, να έχεις! :)

Νimertis είπε...

καιρό είχε να με... σφίξει στη ψυχή ένα ποίημα... και δεν λέω, το είχα ανάγκη... καλησπέρα Ατη...

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Τα μαύρα μου ρούχα
δεν είναι η ψυχή μου...

είναι οι νύχτες που με μάγεψαν
κι αυτές
είναι πάντα οι ...επισκέπτες μου...

Αγαπημένη μου φίλη,
Άτη Σολέρτη
τραγουδάς Υπέροχα!...

Σε φιλώ πολύ πολύ!

Ianos είπε...

Εγω τωρα εχω εικονες ...
Εικονες αλληλοσυγκρουομενες και υπεροχα σκοτεινες...
Καλο σου βραδυ Ατη μου..

Μαρια Νικολαου είπε...

Κρατώ όλη αυτή την όμορφη μοναχικότητα με μια διαφορά...
Εγω την πόρτα την θέλω κλειστή...

Καλησπέρα Άτη :)

Αγγελική Κορρέ είπε...

"Ήθελα να ’χω ένα σπίτι εξοχικό
μ’ έναν πολύ μεγάλο κήπο— όχι τόσο
για τα λουλούδια, για τα δένδρα, και τες πρασινάδες
(βέβαια να βρίσκονται κι αυτά· είν’ ευμορφότατα)
αλλά για να ’χω ζώα. A να ’χω ζώα!
Τουλάχιστον επτά γάτες— οι δυο κατάμαυρες,
και δυο σαν χιόνι κάτασπρες, για την αντίθεσι.
Έναν σπουδαίο παπαγάλο, να τον αγρικώ
να λέγει πράγματα μ’ έμφασι και πεποίθησιν.
Aπό σκυλιά, πιστεύω τρία θα μ’ έφθαναν.
Θα ’θελα και δυο άλογα (καλά είναι τ’ αλογάκια).
Κι εξ άπαντος τρία, τέσσαρα απ’ τ’ αξιόλογα,
τα συμπαθητικά εκείνα ζώα, τα γαϊδούρια,
να κάθονται οκνά, να χαίροντ’ οι κεφάλες των."

Κ.Καβάφης

Τι να τους κάνεις τους επισκέπτες, τι να τους κάνεις τους φίλους, τους εχθρούς.. πάρε ένα ζευγάρι καρδερίνες, να συνοδεύουν το τραγούδι εκεί στο σπίτι και μια χαρά θα 'σαστε μόνοι. Εξάλλου, οι άνθρωποι στο σύνολό τους είναι εκνευριστικοί.. τα πουλάκια, τα σκυλάκια και τα γατάκια, ποτέ..

bonne nuit, ma soeur :)))

Άτη Σολέρτη είπε...

Στράτο, σε ευχαριστώ πολύ! Το εκτιμώ!
Καληνύχτα!

Nimerti, … δίχως λόγια! Σε ευχαριστώ που με τιμάς με την επίσκεψη! Να είσαι καλά!

Ευαγγελία μου, στις μαύρες νύχτες καθρεφτίζονται οι ψυχές, οι επισκέπτες – θεατές, κρυστάλλινοι θαμώνες εντός! Ευχαριστώ από καρδιάς! Να είσαι καλά! Πολλά φιλιά!

Ιανέ, εικόνες άστεγες και ξεχασμένες. Εικόνες που όλοι εντός τις κρύβουν, τις προσπερνούν και τις ξορκίζουν. Μα πάντα εκεί γυρνούν!
Σε ευχαριστώ πολύ! Να είσαι καλά!

Μαρία, όσο και να την κλείνεις την πόρτα, μένει κλειστή;
Η όμορφη μοναχικότητα κινεί φορές τα αέρινα και την ανοίγει. Συνωμοσίες των ψυχών που αφέθηκαν νωρίς. Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη στο σπίτι μου!

Αδερφάκι, είναι που οι άνθρωποι ομοιάζουν τόσο με τα ζώα και κοίτα να δεις πώς με μπερδεύουν! Λες οι καρδερίνες να βοηθήσουν; Θα το λάβω σοβαρά υπόψη! Αν και στο τέλος παρέα με τρωκτικά θα καταλήξω! Αν είναι η μοίρα μου… σακατεμένη… που λέει και το άσμα! Όπως και να ‘χει, ευχαριστώ για την επίσκεψη, για τον Καβάφη (αγαπημένος), και την ιδέα! Bonne nuit princesse de l’obscurite

Ανώνυμος είπε...

Το σπίτι μας το πατρικό γεμάτο μυρωδιές ζωής πάντοτε ήταν.
Μα τώρα θάνατο οσφραίνομαι
κάθε που τη πόρτα του περνώ...
και θέλω να φυγω, να τρέξω μακρυά.
Γιατί το αδέρφι μου λιβάνι μου χαρίζει από το μνήμα του...
λίγο πιο κάτω από το σπίτι μου το πατρικό!

Τα φιλιά μου

Άτη Σολέρτη είπε...

Τόνια, καλοδεχούμενες οι σκέψεις σου και οι λέξεις σου για επισκέπτες! Το σπίτι μου, οι εικόνες σου τιμούν! Ευχαριστώ πολύ! Φιλια!

Ανώνυμος είπε...

Δεν άφησα ένα τυχαίο τύπου ποιητικό σχόλιο...
κατέθεσα την πραγματικότητα στο δικό μου πατρικό σπίτι...
:(
Μου θύμησες το μικρό μου αδερφό που έφυγε τόσο νωρίς...
Σε ευχαριστώ που με άγγιξες, έστω φέρνοντας λίγο ακόμη πόνο στη καρδιά μου!
καληνύχτα

Άτη Σολέρτη είπε...

Τόνια, στο σπίτι σου το πατρικό είναι που πάντα έχετε επισκέπτες! Ψυχές που συντροφεύουνε τις στέγες όσων κρατάνε μνήμες ζωντανές, ευχές για να ξορκίζουν τις σιωπές, τον πόνο και το άδικο σα σφαίρες, στο μέτρημα του χρόνου σφηνωμένες.

Λυπάμαι αν σου έφερα μνήμες που σε πονούν! Ευχαριστώ για την ιερή κατάθεση ψυχής! Καληνύχτα!

kioy είπε...

Υπέροχοι στίχοι...

Αν είναι είναι η πόρτα και τα παράθυρα ριχτά,
τι με κρατάει απ' έξω;

Τα γέλια από χαμόγελα πηχτά αν μες στα αυτιά βουίζουν,
τότε ποιος ακρωτηρίασε τα δικά μου γέλια;

Αν τα αστέρια τα σβηστά, ανάβουν στ' όνομα σου, ελευθερία,
τότε ποιος φόβος με βούλιαξε πάλι;

Καληνύχτα σας!

Άτη Σολέρτη είπε...

kioy, στο μέσα μας διαλέγουμε να μένουμε στο έξω. Στα γέλια μας διαλέγουμε ν' ακούμε τις σιωπές μας. Στα φώτα λεύτεροι το φόβο προσκυνάμε.
Είναι οι επισκέπτες! Οι επισκέπτες της ζωής που μας ορίζουν επιλογές σε απουσίες και παρουσίες.

Σ' ευχαριστώ πολύ για τα λόγια που μου χάρισες! Καληνύχτα!(Χωρίς πληθυντικό αγαπητέ!)

Αφροδίτη Κ. είπε...

Ανοιχτή πάντα η πόρτα … το φως … τα παράθυρα … μαύρες οι φορεσιές μας μα όχι οι ψυχές μας … πάντα τραγουδάμε …
απολυτρωμένος όποιος καταφάσκει στο αναπόφευκτο!

Ονειρική όπως πάντα … με αυτόφωτο λόγο!
Μου έλειψες φίλη μου … σε φιλώ

Άτη Σολέρτη είπε...

acer_v, στη λύτρωση το γλυκό καλωσόρισμα! Σ' ευχαριστώ από καρδιάς για την παρουσία και τα λόγια! Φιλιά αγαπητή μου!

Magia da Inês είπε...

Olá amiga!
Conheci seu cantinho...
Amei mesmo!!!
Lindo, criativo, inspirador!...
Espero você em:
magiadaines.blogspot.com
Feliz Halloween!!!
Bseijinhos carinhosos.
Itabira - Brasil

Ανώνυμος είπε...

Καταπληκτικό!!!

το αλατακι είπε...

Καταπληκτική σελίδα!!!

Άτη Σολέρτη είπε...

Magia da Ines, Ola! Thank you very much for your kind words! Appreciated!

Ανώνυμε και αλατάκι, σας ευχαριστώ απο καρδιάς!

negentropist είπε...

Suicide's Note

The calm,
Cool face of the river
Asked me for a kiss



Υπάρχει η φήμη οτι ο Langston Hughes (1902 - 1967), εμπνεύστηκε το παραπάνω σύντομο ποίημα με αφορμή την αυτοκτονία (πνιγμό σε ποτάμι) ενός νεαρού μαύρου σκλάβου...

Ποίηση - Λογοτεχνία

Σταύρος

Άτη Σολέρτη είπε...

negentropist, the river by the house remains silent still... The guests will visit soon his tears by sealing them with just a kiss.

Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σημείωμα του Hughes. Εμπνευστικότατος! Να είσαι καλά!

Χάρις είπε...

Το σπίτι εκείνο που στα όνειρά μου έβλεπα
δικό σου είναι λοιπόν
με την τρομερή του αγκαλιά
εκείνη την τρυφεράδα
που πάντα φοβόμουν
σαν ξυπνούσα
τα φύλλα του καθώς γύρω μου
χόρευαν...

Τι εικόνα έπλασες ακριβή μου...

Φιλί

Άτη Σολέρτη είπε...

Χάρις, το σπίτι εκείνο που στα όνειρά σου έβλεπες... είναι δικό μας. Όλων μας! Κι όταν ξυπνάμε τα φύλλα του αρνούνται να δεχτούν εμάς που έχουμε επισκέπτες!

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα υπέροχα λόγια! Το εκτιμώ! Φιλιά αγαπητή μου!

outcast poetry είπε...

να πω κάτι πάνω στη φράση της χάρις "τι εικόνα έπλασες..."

η ποίηση δεν πρέπει να είναι εικόνα.όποιος βλέπει εικόνες μέσα στην ποίηση, ή διαβάζει κακή ποίηση ή δεν ξέρει να διαβάζει ποίηση.η εικόνα είναι θέαμα, όχι τέχνη.

καλησπέρα άτη :)

Άτη Σολέρτη είπε...

Καλησπέρα Βασίλη!
Σαφώς και η ποίηση δεν πρέπει να είναι εικόνα. Συμφωνώ! Δημιουργεί όμως εικόνες. Μνήμες κινεί, συναισθήματα, βιώματα και χρόνο! Οπότε αναπόφευκτα πλάθεται μέσα μας το φόντο, μέσα από ότι κουβαλάμε και καθρεφτίζουμε στη λέξη, στα νοήματα που μας περνάνε τα λόγια... Θεωρώ πως έτσι ειπώθηκε.
Καιρό είχες να μ' επισκεφτείς! Ευχαριστώ!

outcast poetry είπε...

μνήμες,βιώματα,συναισθήματα...ναι. διαφορετικά θα είχαμε αποκλείσει τους τυφλούς απ' την ποίηση ή τη μουσική.κι αυτοί έχουν μνήμες,βιώματα,συναισθήματα αλλά δυστυχώς όχι εικόνα.η εικόνα νομίζω ότι αλλοιώνει την τέχνη, την διαφθείρει.

Άτη Σολέρτη είπε...

Και τι είναι εικόνα άλλωστε? Όλα τόσο σχετικά... Φαινομενικότητες, αφού φοράμε όραση αλλοτριωμένη. Οι τυφλοί βλέπουν καλύτερα, γιατί έχουν σφραγίσει από εικόνες συναισθήματος.
Μιλάς για τη λέξη εικόνα στην ποίηση. Συμφωνώ. Το τι μας κινεί η λέξη μετράει.. Ας διατυπώνεται καλύτερα, έχεις δίκιο! Φιλιά!

Θ. Βοριάς είπε...

Απ' έξω μην περιμένεις να βρεις εικόνες,
όσοι έγιναν κομμάτια του πάζλ
έμειναν απλά κομματιασμένα χαρτονάκια...

άνοιξε την ψυχή σου και ξεχώρισε
το αίμα πίσω απ' το σκοτάδι,
το μαχαίρι πίσω απ' το χάδι
και συνέχισε...

η όψη μας αλλάζει κάτω από τα άρρωστα φεγγάρια,
όσοι γυαλίζουν τις σύγχρονες λόγχες
του θανάτου που ουρλιάζει
θα φανερώνονται πάντα σαν φίλοι
να μας αποκοιμίσουνε πριν μας ξεκάνουν...

...μέσα σ' όλα εσύ να συνεχίσεις!

Φιλικά
Θοδωρής

Άτη Σολέρτη είπε...

Κε Βοριά, πολύ σοφά τα λόγια σας! Τα κλείνω μέσα στην ψυχή μου πριν την ανοίξω για να ξεχωρίσω όσα ομοιάζουν εκεί έξω...
Σας ευχαριστώ πολύ! Το εκτιμώ βαθύτατα! Καλή σας νύχτα!

Vaso Mprataki είπε...

υπέροχο οπως πάντα το ποίημα σου Άτη μου...
Μα επέτρεψε μου αυτή την φορά να μην σχολιάσω...παρόλο που ξέρεις πόσο λατρεύω την ποίηση σου...
ίσως γιατί θέλω να ξεχάσω την εικόνα ενός τέτοιου σπιτιού ...
Ξέρεις πάντα το πρώτο μνήμα σε μια οικογένεια ...είναι κάτι που πάντα θα μας μελαγχολεί φίλη μου .
Καλή σου νύχτα!

Άτη Σολέρτη είπε...

Βάσω, καμιά φορά η εικόνα ενός τέτοιου σπιτιού δεν αφορά στα μνήματα. Και η μελαγχολία συνεχίζει να κατοικεί εντός...
Να είσαι καλά φίλη μου! Ευχαριστώ πολύ! Εκτιμώ τη δική σου επίσκεψη εδώ.

negentropist είπε...

I'll light the fire
You place the flowers in the vase
That you bought today

Staring at the fire
For hours and hours
While I listen to you
Play your love songs
All night long for me
Only for me

Come to me now
And rest your head for just five minutes
Everything is good
Such a cosy room
The windows are illuminated
By the evening sunshine through them
Fiery gems for you
Only for you

Our house is a very, very fine house
With two cats in the yard
Life used to be so hard
Now everything is easy
'Cause of you

I'll light the fire
While you place the flowers in the vase
That you bought today ...


Crosby, Stills, and Nash - Our House

Σταύρος