8.9.09

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΔΕΡΦΗΣ

Με σφραγισμένα μάτια...
από μικρή έμαθε να πολεμάει τα σκοτάδια...
και να μαντεύει οιωνούς.
Να ξεχωρίζει τους χρησμούς απ' τα σημάδια.
Πάντα κλειστά κρατά τα μάτια.

Με πρόσωπο χαμόγελο...
από παιδί έμαθε να λάμπει στα υπόγεια
και να ξορκίζει τα δαιμόνια.
Πάντα μονάχη περπατά στα κάστρα.
Λευκοντυμένη ομορφιά,
καταραμένη, μαγεμένη.

Μαλλιά κατάξανθα τρέχουν ξοπίσω της...
και τα πατάει.
Κι όταν περνάει απ' τις στοές των φυλακών,
κι απ' των νεκρών τους τόπους...,
άνθη πολύχρωμα φυτρώνουν.
Πάντα στοιχειώνουν.

Σαν ξημερώνει...
της θάλασσας τα κύματα καλεί...
στον ουρανό να τη σηκώσουν
γιατί δε βλέπει που είναι η σκάλα ν' ανεβεί.
Πάντα κλειστά κρατά τα μάτια.
Και σαν νυχτώνει...
τ' αδέρφια της τ' αστέρια αγκαλιάζει...
στη γη ν' αφήσουν το κορμάκι της...
γλυκά να κοιμηθεί.

Με μαρμαρένιο μαξιλάρι από μικρή έμαθε να κοιμάται.
Δε ζήτησε ποτέ της πουπουλένιο.
Και για σεντόνι,
ένα Σταυρό να τη φυλάει έριξε πάνω της.
Για να μαντεύει οιωνούς.
Να ξεχωρίζει τους χρησμούς απ' τα σημάδια.
Γι' αυτό πάντα κλειστά κρατά τα μάτια.

Υ.Γ. Στη Μαργαριτούλα!

Πίνακας: "Ophelia" by Antoine Auguste Ernest Hebert

20 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Πολύ ομορφο και ειχε μια γλυκύτητα.
Καιρο ειχα να δω τις λεξεις σου να μαγεύουν...

Καλημερα και καλο φθινόπωρο καλη μου

Αφροδίτη Κ. είπε...

Με κλειστά μάτια τον κόσμο διάβασε.
Στα σκοτάδια καλύτερα τον ψηλάφισε.
Στα υπόγεια τα τρωτά ανακάλυψε.
Με χαμόγελο φυλαχτό
την κατάρα του Απόλλωνα έσπασε
τα λόγια της Κασσάνδρας πίστεψε.

Υπέροχη η "κατάξανθη αδελφή" Άτη μου ... υπέροχη η γραφή σου όπως πάντα.

Όμορφα να κυλήσει η μέρα σου καλή μου Άτη

Άτη Σολέρτη είπε...

Καλημέρα Μαρία! Σ' ευχαριστώ πολύ! Να είσαι καλά, καλό φθινόπωρο!

acer_v, σ' ευχαριστώ για την ενδότερη ματιά! Σ' ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια, και την επίσκεψη!
Να είσαι καλά φίλη μου! Καλή σου μέρα!

Ianos είπε...

Οτι γραφεις πανεμορφα ειναι κατι που δεν με κουραζει να το επαναλαμβανω ελπιζω να μην σε κουραζει να το ακους!!!
Καλο φθινοπωρο!!!

Αγγελική Κορρέ είπε...

"Με σφραγισμένα μάτια...
από μικρή έμαθε να πολεμάει τα σκοτάδια...
και να μαντεύει οιωνούς.
Να ξεχωρίζει τους χρησμούς απ' τα σημάδια.
Πάντα κλειστά κρατά τα μάτια"

Αχά..σόι πάει το βασίλειο.. :P

Μου θύμησες το ποίημα "Εσύ" της Ε. Πανούση ("Εκμαγείο", εκδ. Δωδώνη 2003)

"Λευκότητα παρθενίας
το χαμόγελό σου!
Εσύ
ανέγγιχτος κόσμος
συγχορδίας αγγέλων.
Εσύ
χαρμόσυνο άγγελμα
πολλαπλών θαυμάτων!
Μνήμη στο σώμα
και πανάγιον κάλλος!
Τα κύτταρά μας κουβαλάνε
μιαν ιστορία παλιά..."

Άτη Σολέρτη είπε...

Iane, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τον έπαινο! Εκτιμώ τα λόγια σου και την επίσκεψη! Να είσαι καλά!

Άντζυ μου, λες να είναι θέμα γονιδίων? χαχα!

"Τα κύτταρά μας κουβαλάνε
μιαν ιστορία παλιά..."
Ωραίο το ποίημα της Πανούση!
Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη! Φιλάκια αδερφάκι γλυκό!

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Με μάτια κλειστά
δίνω το χρώμα μου
στη Δίνη τη δικιά σου
την Εβένινη
το χρώμα το αιμάτινο
εκείνο της καρδιάς

Πάντα μονάχη περπατάς στα κάστρα
γιατί
πάντα ξεχωρίζεις!...

Φίλη μου,
Φιλί

Άτη Σολέρτη είπε...

Ευαγγελία μου, τι να πω τώρα? Άφωνη!
Δεσμός αίματος οι σκέψεις και τα λόγια μας. Ευχαριστώ από καρδιάς! Σε φιλώ!

kioy είπε...

Είναι τα μάτια ένα ταξίδι δίχως τέλος.

Όταν τα ανοίγω,
ακούω πως χτυπάνε τα ρολόγια.

Όταν τα σβήνω,
κλέβω σιωπές και ονειρολόγια...

Πολύ μελωδικό το ποίημα σας και ταξιδιάρικο! Γεμάτο εικόνες...

Άτη Σολέρτη είπε...

kioy, τα μάτια είτε κλειστά, είτε ανοιχτά, ίδιες θέες ξεκλέβουν. Ένα ταξίδι δίχως τέλος... γεμάτο ζωή, σιωπές και όνειρα.
Σ' ευχαριστώ! Να είσαι καλά!

Chara Naoum είπε...

Αν είχα αδερφή, αυτό το τραγούδι θα της άφηνα στο μαξιλάρι, φιλώντας την πριν κοιμηθεί.

"γιατι δε βλέπει που είναι η σκάλα ν' ανεβεί"...

Τι όμορφος ψίθυρος, καλή μου....

Άτη Σολέρτη είπε...

Χαρά, το συγκεκριμένο γι' αυτό το λόγο το έγραψα. Είναι εξαιρετικά αφιερωμένο!
Σ' ευχαριστώ πολύ αγαπητή μου! Καληνύχτα! Φιλιά!

magdalini36 είπε...

...αυτό΄ΑΤΗ μου είναι το δεύτερο που είχα αγαπήσει πιό πολύ τότε πρωτοδιαβάζοντας την συλλογή σου, μαζί με τις "κουρτίνες"..., σπαρακτικό, λυρικό, αλλά συνάμα υπέροχο!!!
Φιλιά κορίτσι μου...να είσαι πάντα καλά και να γράφεις...πάντα:))

Άτη Σολέρτη είπε...

Φωτεινούλα, είναι τα μυστικά της ύπαρξης που μαγνητίζουν...
Σ' ευχαριστώ πολύ sweet fairy! Να είσαι καλά! Εκτιμώ πολύ την επίσκεψη! Φιλιά πολλά!

SUN W KNIGHT είπε...

Άτη,
οι μαγεμένες Δεσποσύνες στοιχειώνουν τις φαντασιώσεις των ονειροπαρμένων Ιπποτών...

Άτη Σολέρτη είπε...

... και όχι μόνο Sun, και όχι μόνο!
Ευχαριστώ που πέρασες! Να είσαι καλά!

Antoine είπε...

Επιστροφή με κάτι νέο και μυστηριώδες τολμώ να πω.
Το έργο στο πλάι δεν το γνώριζα, αλλά πάντα ό,τι τοποθετείς έχει συνάφεια με το γραπτό σου.

Άτη Σολέρτη είπε...

Antoine, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, εκτιμώ το πέρασμα! Καλησπερίζω!

Vaso Mprataki είπε...

Σαν ξημερώνει...
Της θάλασσας τα κύματα καλεί...
στον ουρανό να τη σηκώνουν
γιατί δεν βλέπει που είναι η σκάλα ν'ανεβεί.
Πάντα κλειστά κρατά τα μάτια.
Και σαν νυχτώνει...
τ'αδέλφια της τ'αστέρια αγκαλιάζει...
στη γη ν'αφήνουν το κορμάκι της...
γλυκά να κοιμηθεί...

Δεν πρόλαβα φίλη μου να το διαβάσω και μέσα από τον δαίδαλο της μνήμης όπου χρόνια τώρα χάσαν τον δρόμο τους... εικόνες και φράσεις βγαλμένες από φθαρμένα αναγνώσματα...μια φωνή μέσα στην σιωπή άκουσα να μου φωνάζει σαν κραυγή μέσα στην νύχτα...ΑΝΝΑΜΠΕΛ ΛΗ ...η αγαπημένη μου ΑΝΝΑΜΠΕΛ ΛΗ του Πόε κάπως έτσι την έπλαθα στην φαντασία μου...Είμαι σίγουρη φίλη πως και εσύ την διάβασες...
Ευχαριστώ Άτη μου γιατί μέσα μου ανάστησες και πάλι την μνήμη ενός ποιητή που χρόνια τώρα μέσα μου κουβαλώ, μα ποτέ δεν το είχα καταλάβει...κάτι σαν την κολώνια που πλανάται στον αέρα ξυπνώντας στην μνήμη τον εραστή που την φορούσε...
Υπέροχο και πάλι το ποίημα σου ποιήτρια!!!
Εξακολουθείς να με μαγεύεις...
Μια γλυκιά καληνύχτα !
και πολλά φιλιά

Άτη Σολέρτη είπε...

Αγαπητή Βάσω, το συγκεκριμένο του Πόε μυστηριακά με συγκινεί! Χαίρομαι αν σου ξυπνάω μνήμες που κινούν νοσταλγικά τη φαντασία σου, φίλη μου!
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα υπέροχα λόγια σου! Το εκτιμώ πολύ!
Καλη νύχτα να έχεις! Φιλιά!