3.5.09

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΗΣΗ

Στον οχετό του ονειρικού μου παγετώνα...
θ' απλώσω ορθάνοιχτα μυαλά ανοιγμένα.
Καταρρακώνοντας...
Περιφρονώντας...
Της άδολης σιωπής ψυχρή μου όψη... στυλωμένη...
Τι ξημερώνεις αύριο;
Το βρέφος που σχημάτισα με αίμα μες στο αίμα...
κάποτε έσπασε καθρεφτισμένα σύνολα.
Θρυμμάτισε...
Δραπέτες έθρεψε...
της ζύμωσης του αύριο με τη μαγιά της στιγμιαίας αντανάκλασης.
Τους έσωσε;
Κατηγορώ οφθαλμαπάτες!
Κατηγορώ τους ποιητές!
Πού πήγε ο ίσκιος σας;
Τι αντιφέγγισε στα μάτια σας, τυφλοί;
Γιατί γεμίσατε με δάκρυα τούτη την ώρα της ύστατης πνοής;
Τώρα θα δω την αντανάκλαση.
Θα θρέψω βρέφη.
Τώρα θα δω τα ρέοντα.
Υγρά.
Περίγραμμα από αίματα...
Ράφτηκαν γύρω από το σύνολο μοιραίας αντανάκλασης του στιγμιαίου.
Κατηγορώ τις συμφορές!
Μόνο τα όνειρα τις φέρνουν.
Γιατί δεν μπόρεσαν ποτέ να με προσέξουν;
Μια ρέουσα ουσία δεν κατηγόρησε ποτέ τα όνειρα.
Άπλωσε ορθάνοιχτα μυαλά.
Εμπόδια. Σιωπές. Καθρέφτες και Σκιές.
Υποχώρησα.
Καταρρακώνοντας...
Περιφρονώντας...
Ψυχρή μου όψη αγαλματένια, γύρω σου ρείθρο αίματος.
Τι ξημερώνεις αύριο;
Άπλωσα μάτια ορθάκλειστα ανοιγμένα.
Το έρεβος!

Ευχαριστώ πολύ τον Κώστα Βουβονίκο που μου έδωσε την άδεια να φιλοξενήσω εδώ τη φωτογραφία του. http://vvnks.deviantart.com/

20 σχόλια:

outcast poetry είπε...

προσπαθω να σκεφτω το σκηνικο που σε ενεπνευσε παλι...και οπως καταλαβαινεις δεν μπορω...θα ηθελα να ξερω...για να μπορω να σχολιασω εσενα...αλλα δεν μπορω...οποτε θα κανω αυτο που λες...θα μιλησω για τα δικα μου συναισθημα σε σχεση με το ποιημα σου...

στις μεγαλυτερες κορυφες ειμαστε μονοι...και στα μεγαλυτερα βαθη επισης...η περιφρονηση ειναι ενα συναισθημα που αν δεν το ελεγχεις...μετα τη στιγμη της ικανοποιησης του εγωισμου, μπορει να σε τσακισει...ειναι δυσκολη η περιφρονηση...ελπιζω να την ελεγχεις...

μετα την ελεανορ...το ποιημα που με αγγιζει περισσοτερο...για δικους μου λογους...

καλημερα σοφια..

βασιλης

υγ.για το επομενο ποιημα σου θα σου στειλω μια γυμνη φωτο μου...

Μαρια Νικολαου είπε...

Κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει αύριο...
Εβένινο ή λευκό ποιος ξέρει...
Αν κι ότι λευκό το έχει βάψει η νύχτα προ πολλού...

Μια καλημερα απο μενα
Ιδιαιτερα ομορφες λεξεις

Christin είπε...

Καλημέρα Άτη!
Χμμ..τρομακτικότατη σε βρίσκω..

Και παραδόξως , οι υπέροχες λέξεις σου μου θύμισαν ένα μουσικό κομμάτι. Δεν ξέρω αν έχεις δει τον "Νοσφεράτου-το Φάντασμα της Νύχτας" , του '79 με την Ι. Ατζανί και τον Κ. Κίνσκι . Η καθηλωτική μουσική υπόκρουση ταιριαζει τέλεια στις λέξεις σου..

Μία όμορφη Κυριακή σου εύχομαι!

Άτη Σολέρτη είπε...

Βασίλη καλημέρα!
Τα σκηνικά που μας εμπνέουν κάπου συμπίπτουν με τα συναισθήματα που μας γεννιώνται, οπότε μέσα θα πέσουμε. Συμφωνώ για την περιφρόνηση. Κι αν στρέφεται απέναντι στον ίδιο τον εαυτό κάποιες φορές, απέναντι στη σκέψη, στην ιδέα, στην πορεία μιας ζωής... καταρρακώνει! Το ελέγχω θεωρώ. Χαίρομαι που σε άγγιξε η γραφή μου! Σ' ευχαριστώ!

Υ.Γ. Φρόντισε να είναι αρτιστίκ μόνο ε? χαχα!


Μαρία,
είπες μεγάλη κουβέντα.
Και πάλι το λευκό του ερέβους ξημερώνει!
Σ' ευχαριστώ!
Μια γλυκιά καλημέρα εύχομαι!


Κριστίν, καλημέρα!
Φόβος και τρόμος ε? χαχα!
Και βέβαια έχω δει το Νοσφεράτου. Εξαιρετική ταινία! Εμπνευστικότατα τα τρωκτικά έχω να πω. Όσο για τη μουσική, δεν έχω λόγια...
Με τιμά που σε ταξίδεψα εκεί!Χαίρομαι ιδιαιτέρως!!!
Να είσαι καλά!

SUN W KNIGHT είπε...

Άτη,
στην καρδιά του σκοταδιού μην κατηγορείς τους ποιητές...

Άτη Σολέρτη είπε...

Sun, έχουν κι αυτοί μερίδιο!
Ξέρουν και ντύνουν τα σκοτάδια με φώς και το αντίθετο.
Πως να μην ονειροπολήσει μετά κανείς, και να βρεθεί μπλεγμένος στην πλάνη που του φέρνουν?
Καλό βράδυ!

Δενελάβας Τάσος είπε...

Τέλεια η φωτογραφία , τέλειο το κείμενο σου .

Την καλησπέρα μου .

Άτη Σολέρτη είπε...

Τάσο, ευχαριστώ πολύ!
Η φωτογραφία ανήκει σ' ένα μεγάλο ταλέντο, θεωρώ! Να είσαι καλά!
Καλό βράδυ!

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

...Μα γιατί το τραγούδι ..να'ναι λυπητερό..μεμιάς θαρρείς κι απ' την καρδιά μου..

Άτη Σολέρτη είπε...

Carpe Diem, αυτό λέω κι εγώ κάθε φορά που παραδίνομαι στην αύρα του ονείρου! Να είσαι καλά! Ευχαριστώ για την επίσκεψη! Καληνύχτα!

Madame de la Luna είπε...

Υποχώρησες.. Ίσως για λίγο. Αλλά δεν είναι και το Έρεβος μια νέα προοπτική;

"Με το χαμόγελο στα χείλη, καλωσορίζω δαίμονες..."

Άτη Σολέρτη είπε...

Madame de la luna,
Χωρίς τους δαίμονες για συντροφιά, δεν ξεχωρίζω σκιά και σώμα!
Καληνύχτα!

Suada είπε...

Το όνειρό σου αυτό μου αρέσει. Θυμίζει σκέψεις μου φυλαγμένες. Υπέροχο ποίημα.

Άτη Σολέρτη είπε...

Suada, χαίρομαι που κατάφερα να σε ταυτίσω με κάτι δικό σου. Εκτιμώ την επίσκεψη! Ευχαριστώ πολύ! Να είσαι καλα!

magdalini36 είπε...

...στον καθρέφτη του oνειρικού σου παγετώνα...

Κατηγορώ τις συμφορές! Μόνο τα όνειρα τις φέρνουν!
Πόσο σοφό κι αληθινό!!!

"Εμπόδια.Σιωπές.Καθρέφτες και σκιές".
Εδώ τι να πω πάλι;...κόκκαλο έχω μείνει εκεί στον τοίχο, κι ούτε που θέλω να φύγω μάλιστα...

Με μάγεψες πάλι, άν κι αιχμαλωσία σ'έναν εφιάλτη μπορεί να είναι η πιό γλυκιά,βαθιά κι άδηλη επιθυμία...Συγχαρητήρια μαγικό κορίτσι...είσαι υπέροχη!:))))

Άτη Σολέρτη είπε...

Fairy of senses, ευχαριστώ πολύ ακόμα μια φορά για τη ματιά που έριξες μέσα στον οχετό του ονειρικού μου παγετώνα.
Η αιχμαλωσία σ' ένα εφιαλτικό όνειρο πάντα είναι κρυφή επιθυμία. Μέσα της ελλοχεύει η τάση για να φτάσουμε το άγνωστο. Την παραπέρα σκέψη... Ένα ρίσκο η ονειροπόληση.
Να είσαι καλά! Και να κοιτάς τα όνειρα μέσα από τους καθρέφτες. Αντανακλούν πολλά εκεί!
Φιλάκια redhair artist!

Antoine είπε...

Αγαπώ στο γράψιμο σου αυτή την καταρράκωση της ψυχής...

Άτη Σολέρτη είπε...

Σ' ευχαριστώ πολύ Antoine για την αγάπη σου απέναντι στη γραφή μου.
Το εκτιμώ πολύ! Να είσαι καλά!

kl24-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΚΕΑΣ είπε...

...και ο έρωτας;και ο έρωτας;

μια αυτοκατηγορούμενη ονειροπόληση στο σκαμνί της πιο επικίνδυνης δίνης ,πισθάγκωνα δεμένη να ρεμβάζει γυμνή...απ' τη γέννηση ως το θάνατο...

Καλησπέρα!

Άτη Σολέρτη είπε...

Κώστα, η απαρχή του ρίσκου!
Μου αρέσει έτσι όπως το έθεσες!
Βαθυστόχαστο!
Καλησπέρα και σ' εσένα!