18.4.09

ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Κόκκινα κουρέλια, μαζί με άσπρα σάβανα
υψωμένα…
Σε καλούν.
Δεν είναι μακριά ο ουρανός.
Μακριά είναι μόνο εκεί που θες να φτάσεις.
Μια μάνα βλέπει την Ανάσταση…
με καρφωμένο βλέμμα
εκεί…
μακριά…
ψηλά…
σ’ εσένα.
Δεν είναι μαύρο το μαντήλι των μαλλιών της.
Μαύρα είναι μόνο τα πουλιά που παίζουν στην αυλή των αδελφών της.
Δεν είναι κόκκινο το φόρεμά της.
Εσύ!
Το όραμά της.
Πορφύρα από μανδύα, η ένδοξη θεότητα τη μέρα της Χαράς.
Το βρέφος της στην αγκαλιά, κρατά με θάλπος, στα ζεστά…
Κι εκείνο μυστικά της ψιθυρίζει και γελά…
Και ξαφνικά…
μεσ’ απ’ αυτή την αντανάκλαση…
την ομιχλώδη αναπαράσταση…
χιλιάδες φανερώνονται οι πιστοί σου!
Θρηνούν, σπαράζουν με λυγμούς…
Αιώνια δάκρυα πυρετού καρφώνουν και σφραγίζουν.
Ανοίγουν τότε οι ουρανοί και σε καλωσορίζουν.
Βάγια από αγκάθια σου πετούν.
Σωτήρα μας σε χρίζουν.
Και με καλείς…
Και μας καλείς…
Και απορείς;
Δεν επιλέγεις.
Κοίτα τη μάνα!
Πλησιάζει…
κι αγγίζει το μανδύα σου για να την ευλογήσεις.
Μαζί της σέρνει και τα μαύρα της πουλιά.
Τα δανεικά.
Μόνο το βρέφος της μένει μακριά.
Από αγάπη ξεχασμένο μακριά μένει… ιδρωμένο.
Μαρμαρυγή ξεντύνεται… και σπαρταράει… και παίζει.
Χαράσσει κύκλους από λίθους.
Δακρύων κύκλους μες στο πλήθος.
Με αίμα βάφει τα χεράκια του.
Δες πως ποτίζουν!
Στο χώμα κήπος.
Ύμνους ραντίζουν.
Κόκκινα δάκρυα από ιερή πορφύρα.
Μανδύας.
Σταυρός που μάτωσε.
Βρέχει ο Θεός πλημμύρα.
Κοίτα πως κρέμεται ο σταυρός!
Άδειο βαρίδι.
Στο παγωμένο κι άψυχο στήθος της μάνας του, από χρυσό στολίδι.
Κι εκείνη φεύγει…
Κι εκείνο μένει.
Πάνω του παίζει.
Τα δάχτυλα ψηλαφιστά στο σχήμα σου υφαίνει.
Κύκλους δακρύων του χαράσσει κι επιμένει…
Με καρφωμένο βλέμμα.
Εκεί…
Μακριά…
Ψηλά…
Σ’ εσένα!

Εμπνευσμένο από τον πίνακα του Θεόφραστου Τριανταφυλλίδη "Περιφορά Αναστάσεως".

17 σχόλια:

outcast poetry είπε...

μετά το υστερόγραφο...μπορώ να πω ότι το ποίημα σου είναι πάρα πολύ όμορφο...:)

βασίλης

Άτη Σολέρτη είπε...

Χωρίς υστερόγραφο?
χαχα!
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ Βασίλη!
Καλημέρα!

XRISTINA G.V. είπε...

Είναι μακρυά εκεί που θέλω να φτάσω, ΑΝΑκαλώ τη ΣΤΑΣΗ μου αλλά η απόσταση ίδια πάντα μένει.Αυτή η Θυσία δεν ήταν για μένα!
Υπέροχη η ανάρτηση σου!! Καλό απόγευμα εύχομαι
Χριστίνα

Άτη Σολέρτη είπε...

Χριστίνα σ' ευχαριστώ πολύ!
Περίοπτη η θέαση κάθε θυσίας μένει.
Είτε για μας. Είτε από εμάς.
Ακόμα κι αν δεν ήταν για μας.
Καλό σου απόγευμα!

Αγγελική Κορρέ είπε...

Άτη μου , καλησπέρα!
Θα σου ευχόμουν Χριστός Ανέστη , χρόνια πολλά και τα λοιπά , αλλά εγώ και η θρησκεία είμαστε εκ γενετής διαζευγμένοι..χαχα..

Το ποίημα σου εξαιρετικό ως συνήθως..βαθύ κι αισθαντικό..
Γεμάτο συναισθήματα κι ένα ακατέργαστο πάθος..οτι πρέπει λόγω ημερών , είναι η αλήθεια..

Πολλά φιλιά :))))

Άτη Σολέρτη είπε...

Αγγελική μου ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά σου λόγια!!!
Η θρησκεία είναι θέμα προσωπικό του καθενός κι εγώ αποφεύγω να εύχομαι μα όχι λόγω διαζυγίου. Επειδή απλά δεν συμφωνώ με τους θεσμούς και με το πως έχει καταντήσει το πράγμα... Είναι μεγάλο αυτό το θέμα...
Όπως και να έχει, ελπίζω να πέρασες καλά!!!
Θα ήθελα να σου πω, πως λατρεύω και θαυμάζω τον τρόπο που εμπνέεσαι και τις εικόνες που προβάλλεις, είτε μέσα από τα εξαιρετικά σου ποιήματα, είτε μέσα από εικόνες και βιντεάκια. Με ταξιδεύεις και σ' ευχαριστώ γι' αυτό!
Πολλά φιλιά ma cherie!!!

magdalini36 είπε...

...υποβλητικό και βαμμένο με δάκρυα κι αίμα...μέσα στο κλίμα των ημερών, που μετρά διαφορετικά γιά κάθε άνθρωπο...είναι προσωπική συνθήκη το πως ο καθένας αντιλαμβάνεται την...Σταύρωση κι Ανάσταση...εγώ θα προτιμούσα αν μου επιτρέπεις μιά "διαστροφική" εκτίμηση (χα,χα), η σταύρωση και περισυλλογή να διαρκεί λίγο περισσότερο ...με αφήνει λίγο μετέωρη κι αμήχανη το κατοπινό πανηγύρι...

Εξαιρετική κι εμπνευσμένη όπως πάντα ΄Ατη μου...!
Αληθώς Ανέστη!:):)

Άτη Σολέρτη είπε...

My fairy, σ' ευχαριστώ πολύ!
Κάθε σου λέξη πολύτιμη!

"η σταύρωση και περισυλλογή να διαρκεί λίγο περισσότερο ...με αφήνει λίγο μετέωρη κι αμήχανη το κατοπινό πανηγύρι..."

Νομίζω τα είπες όλα!
Καλή σου μέρα! Πολλά φιλάκια!!!

Antoine είπε...

Το γραπτό σου έχει μία μεγαλοπρεπή ιερότητα. Είναι η βαρύτητα των λέξεων που περιέχει, ιδίως της πορφύρας...

Καλό βράδυ!

SUN W KNIGHT είπε...

Μόνον η Τέχνη σώζει...

Άτη Σολέρτη είπε...

Antoine,
Τι να πω τώρα? Σ' ευχαριστώ πολύ! Τα λόγια σου αποτελούν μεγάλο κοπλιμέντο! Άφωνη!!!

Sun W Knight,
Κι εγώ αυτό πιστεύω. Αρκεί να γίνεται για τη ζωή. Να είσαι καλά!

Lorelei Am Rhein είπε...

Περίλυπες εικόνες, όπως "περίλυπος εστί η ψυχή Του, έως θανάτου"!
Ακριβώς στο κλίμα των ημερών.
Χρόνια πολλά, ανοιξιάτικα, πάντα!

Άτη Σολέρτη είπε...

Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα Lorelei!
Περίλυπες εικόνες που δυστυχώς ακολουθούν τα βήματά μας.
Τις καλησπέρες μου!!!

Ianos είπε...

Χρονια σου πολλα και καλα ...
Η ποιηση σου παει ασορτι με την διαθεση μου αυτο τον καιρο...
Προσδοκω την δικη μου αναταση και ειμαι σιγουρος για την δικη σου εμπνευσμενη ποιητικη συνεχεια...

Άτη Σολέρτη είπε...

Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα.
Εκτιμώ πολύ τα καλά σου λόγια!
θα σου ευχηθώ απο καρδιάς να σε βρεί η ανάταση που προσδοκάς. Λίγος χρόνος χρειάζεται πάντα...
Καληνύχτα!

Μαρια Νικολαου είπε...

Η δική μας ανάσταση ειναι εκεινη που ειναι σημαντική και πρεπει να ερθει...

Καλημερα

Άτη Σολέρτη είπε...

Μαρία σ' ευχαριστώ που πέρασες!
Οι εικόνες της δικής μας ανάστασης φαντάζουν μακρινές... Ας ελπίσουμε να μας βρούν.
Καλημέρα!