ΕΝ ΒΡΑΣΜΩ

Έπνιξα τα χέρια μου σε σιχαμένο αίμα.
Τα ένιψα.
Τους έδειξα πως βγαίνουνε τα αίματα από τα σιχαμένα χέρια.
Φταίνε τα ουρλιαχτά.
Οι μεταμεσονύχτιες κατάρες.
Ξυπνούσανε μ' αντάρες... πρώτα τα χέρια.
Πόσες κατάρες άφησα να πάνε στην ευχή!
Τα χέρια γίνανε πολλά. Ένα για κάθε ευχή.
Στο τέλος... το αίμα έβρασε.
Το χέρι... έψαξε να βρεί αντάρα... για να πνίξει την κατάρα.
Το χέρι έσφιξε πολύ...
και πνίγηκε στο σιχαμένο του αίμα.