Οι θησαυροί σου αλλάζουν στην αυλή μου.Γίνονται κόκκαλα νεκρών και με ταράζουν.
Με κάθε βήμα μου... κι αυτά αλλάζουν.
Ανηλεείς είναι οι εχθροί σου.
Και με ταράζουν...
Και τα κοράκια κράζουν...
Πως με τρομάζουν!
Μαύρα μεσάνυχτα του Εβένου τα παιδιά.
Χρυσοί οι θησαυροί σου.
Λευκά πουκάμισα τα ρούχα σου Πατέρα.
Πατέρα!
Ένα παιδί κλαίει για σένα εδώ Πατέρα.
Πιες δροσερό νερό απ' τα χέρια μου.
Που είναι η Μητέρα μου Πατέρα;
Τα χέρια σου είναι παγωμένα.
Μήπως πεινάς;
Πάρε ψωμί ζεστό για να χορτάσεις.
Δεν είσαι εσύ ξένος Πατέρα!
Ποιός νόμος αδιάλλακτος κυριάρχησε πάνω στην ύπαρξή μου;
Μήπως το πέπλο της ζωής με θόλωσε Πατέρα;
Δεν είδα τη Μητέρα μου, Πατέρα!
Δεν είδα τριαντάφυλλα...
γιατί στη θέα τους φαίνονται μόνο τ' αγκάθια!
Τα παιδιά δε γελούν πια, Πατέρα!
Μήπως το γέλιο τους δε φαίνεται;
Μήπως κουράστηκες Πατέρα;
Ξάπλωσε εδώ να ξαποστάσεις...
Κρεβάτι από σύννεφα στρωμένο... το 'χω για σένα καμωμένο.
Ο χρόνος περνά... Πατέρα!
Ξέρεις...
Για μένα πια σταμάτησε.
Ποιός ξέρει πότε θα περνά για μένα...
το δευτερόλεπτο δειλά...
το σταθερό λεπτό αργά...
η ώρα εντονότερα... ενοχικά...
Για μένα!
Κοιμήθηκες Πατέρα!
Το αύριο ίσως αργήσει να 'ρθει.
Ακόμα περιμένει απ' το παρόν την εντολή.
Αντίο σου Πατέρα!
Illustration: "La Muerte" by Victoria Frances
29 σχόλια:
Με συγκίνησε αυτό το ποίημα..
Μου θύμησε το μπαμπά μου, που έφυγε πριν τέσσερα χρόνια...
Οι λέξεις είναι υπέροχες.. θα τις κρατήσω κάπου γιατί μου φαίνεται πως θα τις διαβάσω και θα τις ξαναδιαβάσω..
Είσαι υπέροχη :))
Φιλάκια!
...τίποτα άραγε δεν μπορούμε να ορίσουμε;...νόμοι αδιάλλακτοι που κυριαρχούν ζωές κι υπάρξεις...και τον χρόνο μας που είναι περατός...
Άχ! καλό και σκοτεινό μου κορίτσι...συγκλονίζεις!
Από που τα βγάζεις όλα αυτά ή μάλλον...πως;;;
Νιώθω τόσο φτωχή αλλά και τυχερή να μπορώ να διαβάζω τέτοιες λέξεις...
Φιλάκια μικρή μου:))
Κοιμήθηκες Πατέρα!
Το αύριο ίσως αργήσει να 'ρθει.
Ακόμα περιμένει απ' το παρόν την εντολή.
Αντίο σου Πατέρα!
Δίχως λόγια Άτη ..
Καλό βράδυ .
Christin, το άγγιγμα της μνήμης όσο οδυνηρό κι αν είναι, μας κινεί...
Σ' ευχαριστώ πολύ αγαπητή μου!
Φωτεινούλα, ευχαριστώ για τα καλά λόγια! Μέσα απ' τα μάτια, πίσω απ' τα μάτια... όλα εκεί! Στη δύναμη της παρατήρησης, της μεταμόρφωσης του βιώματος, της εικόνας, της ψυχής.
Φιλάκια πολλά!
Τάσο, εγώ δίχως λόγια! Σ' ευχαριστώ πολύ! Καλημέρα!
Η διάρκεια του χρόνου καθορίζεται από τον τρόπο που βλέπουμε τον Κόσμο. Η μνήμη διασώζει. Η αθανασία παραμένει προνόμιο των Θεών...
"Λευκά τα ρούχα σου πατέρα"...
Πολυ συγκινητικό Ποίημα για μενα προσωπικά ...
λευκό το αίμα της πληγής σου
Πατέρα ...
διάφανες οι ελπίδες,
δεν πιάνονται!
κι εγώ που μ' αγγίγματα λαχατρούσα να ζήσω
κουράστηκα μ' ανέμους να ζω ...
αγγίγματα οι λέξεις σου Άτη
να ξημερώσεις όμορφα
Sun, η μνήμη γράφεται με τρόπο που εμείς επιλέγουμε να διαβαστεί.
Η μνήμη μένει, καλώς ή κακώς, προνόμιο των θνητών. Ο χρόνος… για τους αθάνατους ίσως να μην υπάρχει… Τι είναι άραγε πιο τραγικό;
Μαρία μου, το λευκό ντύμα άπιαστο παραμένει. Κι εμείς ούτε να το αγγίξουμε δεν μπορούμε… Μόνο μια δέηση μήπως και συγκινήσουμε…!
Να είσαι καλά!
acer_v, διάφανες οι ελπίδες, χλευαστικοί οι άνεμοι, μανιασμένες οι καταιγίδες… και το αίμα στην πληγή δεν σταματά… Αν αγγίζω με τις λέξεις, είμαι ευτυχής!
Σ’ ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη!
Να είσαι καλά αγαπητή μου!
Δευτερόλεπτα-κοράκια πάνω απ' το κάθε βήμα μου
αργεί να ξημερώσει..
Προκαλεις πολλες σκεψεις με τα γραπτα σου, στο εχω ξαναπει...
Τα φιλια μου Σοφακι!
Eve, πως σε νιώθω!
Κατερινάκι, σ' ευχαριστώ πολύ για όλα! Στο 'χω ξαναπεί...
Φιλάκια πολλά!
ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ
ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΌ..
ΘΑ ΤΑ ΛΕΜΕ..
Αρκετά ενδιαφέρον και συγκινητικό. Την καλησπέρα μου.
Παιδιά σας ευχαριστώ για την επίσκεψη! Να είστε καλά! Θα τα λέμε...
η εικονα της καταγωγης μου φοβιζει το μελλον
πανέμορφο
σαν καντηλάκι που καίει...
καλημέρα
σε φιλώ
Skouliki μου, αυτές οι καταβολές πως εγκλωβίζουν κι απελπίζουν! Φοβίζουν το μέλλον και όχι μόνο...
Καλημέρες!
Φαίδρα, ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη! Καλημερίζω! Φιλιά!
Η δυναμική του λόγου τσακίζει κόκκαλα...
Σε κάποιο σημείο θυμήθηκα το "And i walk with them" (ένα τραγούδι είναι, δεν σχετίζεται άμμεσα νοηματικά με το ποιήμα).
Καλό βράδυ Άτη Σολέρτη!
WOW! Σ'ευχαριστώ πολύ!
Οι My dying bride είναι από τους αγαπημένους μου!
Καλημέρα! Εκτιμώ το πέρασμα!
Τέλειο και ακόμα πιο τέλεια η επανάληψη της ίδιας λέξης
Θύμισε έντονα-σ'εμενα τουλαχιστον- Σύλβια Πλαθ
καλό βράδυ
Κώστας
Κώστα, σ' ευχαριστώ πολύ! Η Πλαθ είναι αδυναμία! Εκτιμώ το πέρασμα! Καλημέρα!
Η Δέηση αυτή η Ορφανή
πρωτότυπη
προβληματίζει...
Πολύ πολύ καλό!
Χαίρομαι που έφτασα ως εδώ
και σε βρήκα!
καλημέρα!
Σ' ευχαριστώ! Να είσαι καλά! Θα τα λέμε!
Γλυκειά, τρυφερή ελεγεία, που κλαίει υπόκωφα!
Πολύ συγκινητικό!
Φιλιά, Άτη!
Lorelei, εκτιμώ τα λόγια σου!
Ευχαριστώ απο καρδιάς! Φιλάκια!
"Το αύριο ίσως αργήσει να 'ρθει.
Ακόμα περιμένει απ' το παρόν την εντολή"
Το διάβασα πολλές φορές...
Καλημέρα σου.
Καλημερίζω κι εγώ! Και εύχομαι το αύριο, να έρχεται χωρίς να περιμένει εντολές από το χρόνο.
Να είσαι καλά!
"Κοιμήθηκες Πατέρα!
Το αύριο ίσως αργήσει να 'ρθει..."
Καλησπέρα...
Πάρα πολύ συγκινητικό.
Μπράβο σου. Να περνάς καλά!
Στράτο ευχαριστώ πολύ! Καλησπερίζω κι εγώ! Θα σε επισκεφτώ σύντομα! Να είσαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου